Με ισοπαλία, ακόμη και με μια «στενή» ήττα με σαφώς βελτιωμένη απόδοση, θα θεωρηθεί πως οι «κυανόλευκοι» έβγαλαν αντίδραση και έκαναν το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Το «καυτό» ερώτημα, ωστόσο, είναι τι θα συμβεί, εάν προκύψει το worst-case σενάριο, ήτοι άλλη μια ήττα με προβληματική εμφάνιση τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά. Ακόμη κι αν μια εκτός έδρας ήττα κόντρα στην πρωταθλήτρια ουδέποτε λογίζεται ως εκτός προγράμματος, το μηδέν μετά από τρεις αγωνιστικές θα σκιάζει τα πάντα.
Ο Απόλλωνας δεν (λέει ότι) πάει για πρωτάθλημα, προφανώς όμως δεν ενισχύθηκε, προκειμένου να μείνει ξανά εκτός Ευρώπης. Και μπορεί ουδείς στόχος να μην επιτυγχάνεται στις πρώτες αγωνιστικές, πολλοί στόχοι όμως «εκτροχιάζονται» (καθίστανται από δύσκολοι έως ανέφικτοι) από τις πρώτες αγωνιστικές. Σε τελική ανάλυση, για να διεκδικήσει κάτι περισσότερο ο λεμεσιανός σύλλογος οφείλει να είναι πιο ανταγωνιστικός απέναντι στα μέλη του Top6. Εάν ηττηθεί καθαρά και στην Πάφο, το πρώτο δείγμα γραφής θα είναι αρνητικό -και προς αυτήν την κατεύθυνση.
Το πρόβλημα των «κυανολεύκων» δεν είναι ότι μέτρησαν δύο ήττες. Είναι ότι έχασαν όντες κάτω του μετρίου στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των αγώνων τους. Το βασικό ζητούμενο, συνεπώς, δεν (πρέπει να) είναι το αποτέλεσμα, αλλά η βελτίωση της εικόνας τους. Είναι άλλωστε ο πιο σύντομος και ασφαλής δρόμος, προκειμένου να έλθουν και οι νίκες.
