Στην αρχή της σεζόν άπαντες, με αυτόν τον οδηγό μετά την απομάκρυνση του Φεράντο, ήξεραν και πίστεψαν στις δυνατότητες αυτού του ρόστερ. Ήξεραν ότι μπορούσε για το πρωτάθλημα. Μέχρι την τελευταία αγωνιστική της κανονικής διάρκειας, ήταν μέσα στη διεκδίκησή του.
Εκείνο το παιχνίδι με την Ομόνοια Αραδίππου έμελλε να αλλάξει πολλά. Και ως προς τη δυναμική της πριν την είσοδο στην β' φάση του πρωταθλήματος, αλλά και προς το πρόσωπο του Μπεργκ. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που συζητούσαν και έκαναν αρνητικά σχόλια για τον Νορβηγό. Μέχρι και η κουβέντα για το μέλλον του άρχισε πολύ νωρίτερα απ' ότι θα 'πρεπε. Κάποιοι τον συνέδεσαν ήδη με μία εκ των πρώην ομάδων του...
Αυτός όμως εκεί. Πιστός, ότι μπορούσε να πάρει έναν τίτλο. Με τις γνωστές του τοποθετήσεις, πριν και μετά τα παιχνίδια. Αυτός ήταν, αυτός είναι, αυτός θα είναι. Μετρημένες κουβέντες.
Φτάνει στο τέρμα, απέναντι στην Πάφο και την οδηγεί «μαεστρικά» σε ένα τέμπο και ένα τρόπο παιχνιδιού που αυτός ήθελε. Την μπλόκαρε και οδήγησε με τους παίκτες του το ματς εκεί που ήθελαν. Έστω κι αν όλα παίχτηκαν σε μια παρτίδα... πέναλτι. Ήταν στο όριο. 50-50. Και βγήκε νικητής, έχοντας ήδη δώσει στον Αλομέροβιτς αυτό που ζητούσε. Εμπιστοσύνη.
Έβγαλε τη Λάρνακα στους δρόμους. Τους έστειλε στο «ΑΕΚ Αρένα» για να πανηγυρίσουν όλοι μαζί. Ακόμη κι αυτοί που δεν ήταν στο ΓΣΠ. Τα έκανε όλα αυτά, ο Μπεργκ. Που μέσα σε μία σεζόν πέρασε από την αποθέωση στην αμφισβήτηση και τούμπαλιν.
Ο Μπεργκ. Τον οποίο ορέγονται κι άλλοι για τον πάγκο τους. Ο Ρόκα όμως αποφασίζει, αν θα γίνει η προσπάθεια, να μείνει και τη νέα σεζόν στον «κιτρινοπράσινο» πάγκο.
