Δέκα χρόνια μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις που πάγωσαν τη Γαλλία, ο Μάνουελ Νόιερ επέστρεψε στο Παρίσι και άνοιξε την καρδιά του, θυμούμενος μια από τις πιο σκοτεινές νύχτες της ζωής του.
Λίγες ημέρες πριν συμπληρωθεί μια δεκαετία από τα τραγικά γεγονότα της 13ης Νοεμβρίου 2015, ο αρχηγός της Μπάγερν Μονάχου μίλησε δημόσια για τις μνήμες που τον στοιχειώνουν ακόμα. Η γερμανική ομάδα βρίσκεται στη γαλλική πρωτεύουσα για το μεγάλο παιχνίδι με την Παρί Σεν Ζερμέν στο πλαίσιο της 4ης αγωνιστικής του Champions League (Τρίτη 4/11, 22:00).
Οι εκρήξεις που πάγωσαν το «Σταντ ντε Φρανς»
Τη μοιραία εκείνη βραδιά, ο Νόιερ αγωνιζόταν με την εθνική Γερμανίας σε φιλικό αγώνα απέναντι στη Γαλλία (2-0), όταν τρεις βομβιστές αυτοκτονίας πυροδότησαν εκρηκτικούς μηχανισμούς κοντά στο γήπεδο. Οι εκρήξεις σημειώθηκαν λίγο μετά την έναρξη του αγώνα, σκορπώντας τον τρόμο στις εξέδρες και προκαλώντας τον θάνατο ενός ανθρώπου και τον τραυματισμό δεκάδων άλλων.
Οι παίκτες παρέμειναν για ώρες στο στάδιο, ενώ χιλιάδες θεατές εγκλωβίστηκαν φοβισμένοι, καθώς τα νέα για τις υπόλοιπες επιθέσεις στο Παρίσι άρχισαν να φτάνουν. Η γερμανική αποστολή πέρασε τη νύχτα μέσα στο γήπεδο, χωρίς να επιστρέψει ποτέ στο ξενοδοχείο της.
«Η εικόνα δεν θα σβήσει ποτέ από το μυαλό μου»
Μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου ενόψει του αγώνα με την Παρί, ο Νόιερ συγκινήθηκε:
«Περάσαμε ξανά έξω από το Σταντ ντε Φρανς και όλοι στο λεωφορείο θυμηθήκαμε εκείνη τη βραδιά. Είναι κάτι που έχει χαραχθεί βαθιά μέσα μου. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Τότε ήμασταν παγιδευμένοι μέσα στο γήπεδο, ενώ έξω επικρατούσε χάος».
Επιστροφή με βαριά συναισθήματα
Από το 2015, ο Νόιερ έχει αγωνιστεί ξανά στο Σταντ ντε Φρανς – αρχικά το 2018, σε αναμέτρηση του Nations League, και στη συνέχεια το 2021, απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν για το Champions League. Ωστόσο, όπως ο ίδιος παραδέχεται, κάθε επιστροφή στο Παρίσι ανασύρει τις ίδιες οδυνηρές μνήμες.
«Ήταν ένα γεγονός που μας άλλαξε όλους. Κανείς από εμάς που ήμασταν εκείνο το βράδυ στο γήπεδο δεν θα μπορέσει ποτέ να το ξεχάσει», είπε ο αρχηγός των Βαυαρών, θυμίζοντας ότι ακόμη και δέκα χρόνια μετά, ο φόβος και η θλίψη εκείνης της νύχτας παραμένουν ζωντανά μέσα του.
