Χωρίς τη διπλή αλλαγή στη θέση του τερματοφύλακα και τον τραυματισμό του Πιέρου Σωτηρίου ο κορμός του ΑΠΟΕΛ θα ήταν μια ολόκληρη ενδεκάδα.
Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, η απότομη πτώση στον χρόνο συμμετοχής μετά την πρώτη δωδεκάδα είναι τέτοια που δεν αφήνει περιθώριο αμφισβήτησης για το ποιους υπολογίζει ως βασικούς και ποιους ως εφεδρείες ο Πάμπλο Γκαρσία.
Το γρήγορο καταστάλαγμα του Ουρουγουανού προσέδωσε στους «γαλαζοκίτρινους» ομοιογένεια και ταυτότητα. Και αυτό μετρά υπέρ του(ς).
Στο δεύτερο μισό της σεζόν, ωστόσο, οι απαιτήσεις υπερβαίνουν τη δημιουργία ενός ομοιογενούς συνόλου με ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό.
Καθ’ οδόν για την επίτευξη των μεγάλων στόχων αρχίζουν να προσλαμβάνουν ολοένα και μεγαλύτερο βάρος παράμετροι όπως το βάθος στο ρόστερ και η ικανότητα για το αιφνιδιαστικό, το απρόβλεπτο στο παιχνίδι μιας ομάδας.
Με την ενίσχυση του ΑΠΟΕΛ στο χειμερινό μεταγραφικό παζάρι να είναι ο άγνωστος ή η μεταβλητή στην εξίσωση, αυτό που μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά είναι πως σε περίπτωση μη (ουσιωδών) προσθαφαιρέσεων, το βάρος της εξέλιξης της ομάδας θα πέσει εξ ολοκλήρου στον προπονητή.
Αυτός θα κληθεί να διευρύνει τη δεξαμενή, από την οποία θα αντλεί παίκτες ικανούς ν’ αντεπεξέλθουν στα ντέρμπι, αυτός θα κληθεί να μηχανευτεί τακτικές που δεν θα καταστήσουν παντελώς προβλέψιμο το στιλ της ομάδας του.
