«Η ομάδα δεν είναι τόσο σταθερή όσο την περασμένη περίοδο», «οι περισσότεροι νεοφερμένοι δεν έχουν πάρει ευκαιρίες και δεν έχουν προσφέρει τα αναμενόμενα», «ο προπονητής δεν έχει ανοίξει το ροτέισον στον πρέποντα βαθμό».
Τα παραπάνω αποτελούν τα πιο… φαρμακερά βέλη στη φαρέτρα όσων στέκονται επικριτικά απέναντι στη μέχρι στιγμής πορεία της Πάφου -κυρίως εντός συνόρων.
Είναι θεμιτή και βάσιμη αυτή η κριτική στον Χουάν Κάρλος Καρθέδο; Η απάντηση είναι καταφατική, μόνον εάν το Τσάμπιονς Λιγκ (και η παρθενική συμμετοχή στη league phase) λογίζεται όπως το (περυσινό) Κόνφερενς Λιγκ και η απαίτηση από τον Ισπανό τεχνικό είναι να απολέσει κάθε ίχνος αυθεντίας κι αξιοπιστίας στο αποδυτήριο.
Σε διαφορετική περίπτωση, ούτε η δεύτερη θέση (στο -1 από την κορυφή) στο πρωτάθλημα μπορεί να σταθεί ως ελάχιστο αξιόπιστο τεκμήριο για παράπονα και γκρίνια ούτε η επιλογή του προπονητή να εμπιστεύεται περισσότερο όσους οδήγησαν τον σύλλογο στις κορυφαίες επιτυχίες της ιστορίας του μπορεί να αμφισβητηθεί.
Τόσο απλά. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του περισσού…
