Μετά το βαρύ 0-5 από την Ομόνοια, ο Τιμούρ Κετσπάγια ήταν ρεαλιστής και είπε αλήθειες χωρίς να ψάξει δικαιολογίες. Ερχόμενος την Ανόρθωση, γνώριζε πως θα έχει να ανεβεί βουνό και πως αυτή η θητεία του, θα είναι η δυσκολότερη σε σχέση με τις προηγούμενες.
Πρώτη πικρή αλήθεια, είναι η προσπάθεια που θα γίνει για να κρατηθεί στην κατηγορία η ομάδα. Με το οικονομικό να πιέζει, έγιναν πολλές λανθασμένες επιλογές ποδοσφαιριστών το καλοκαίρι με αποτέλεσμα η Ανόρθωση να μην μπορεί να παρουσιαστεί ανταγωνιστική.
Δεύτερη πικρή αλήθεια. Ο κόουτς γνωρίζει πως θα ακολουθήσουν κι άλλα δύσκολα παιχνίδια, κυρίως με ποιο ποιοτικούς αντιπάλους. Σίγουρα, δεν είναι λύση να χάνει μια ιστορική ομάδα όπως η Ανόρθωση με κατεβασμένα τα χέρια. Ωστόσο, εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς πως υπάρχει μεγάλη διαφορά δυναμικότητας με ομάδες που έχουν ψηλούς στόχους.
Πέραν από το αγωνιστικό, είναι και το οικονομικό φυσικά. Το νούμερο ένα πρόβλημα που επηρεάζει ολόκληρο το οικοδόμημα. Άμεση προτεραιότητα, είναι να βρεθεί η λύση και να ξεμπερδέψουν με τις υποθέσεις των Άνχελ Γκερέρο και Αλμπέρτο Περέα. Σε διαφορετική περίπτωση, είναι πιθανό να υπάρξει εμπάργκο και αφαίρεση βαθμών.
Από εκεί και πέρα, η διοίκηση όσο και να προσπαθεί, συνεχώς εμφανίζονται νέα προβλήματα. Ο κόσμος βοηθά, όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Επιβάλλεται να βρεθούν πιο δραστικές λύσεις έτσι ώστε να υπάρχουν περισσότεροι οικονομικοί πόροι.
Αν επιτευχθεί ένας τέτοιος στόχος, τότε θα είναι καλύτερα τα δεδομένα στην ομάδα της Αμμοχώστου. Για την ώρα, κρατάμε τα λόγια του Κετσπάγια όσον αφορά το αγωνιστικό και περιμένουμε δραστικές κινήσεις στο οικονομικό από την διοίκηση Κυριάκου Πραστίτη. Μόνο έτσι μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες μέρες η Ανόρθωση.
