Αναλυτικά:
20 χρόνια από το Έπος επί της Τραπεζούντας – Η στιγμή που το Βαρώσι σκίρτησε από χαρά
Ήταν 3 Αυγούστου 2005 όταν η ομάδα μας κλήθηκε, μέσα σε ένα κατάμεστο και εχθρικό γήπεδο, να δώσει τη μάχη που θα την οδηγούσε στα αστέρια. Ο σημαντικότερος αγώνας στην ιστορία της Ανόρθωσης Αμμοχώστου ήταν αυτός, κόντρα στην Τραμπζονσπόρ, μέσα στην Τουρκία.
Η ομάδα μας όφειλε να υπερασπιστεί το 3-1 του πρώτου αγώνα και να αποκλείσει τους Τούρκους μέσα στην έδρα τους. Και το έκανε!
Τα παλικάρια της Αμμοχώστου, με οδηγό τον Τιμούρ Κετσπάγια, δεν το διαπραγματεύτηκαν. Πάλεψαν και στάθηκαν όρθιοι, κάνοντας περήφανους όλους τους Κύπριους.
Ποιος Ανορθωσιάτης θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη του το 90+4’, όταν ο αείμνηστος Γιώργος Ξενίδης έσωσε την εστία από βέβαιη παραβίαση;
Ποιος δεν δάκρυσε;
Κανείς.
Όλοι μαζί τρελαθήκαμε για μια “Κυρία” με όμορφα γαλάζια μάτια, που για να την δούμε, θα κάναμε τον ουρανό κομμάτια.
Δεν ήταν απλά μια πρόκριση.
Ήταν η ελπίδα.
Ήταν η πίστη για επιστροφή στα σπίτια μας.
Στις αμμουδιές της Αμμοχώστου, στο χώμα που μας ανάστησε.
20 χρόνια από το Έπος της Τραπεζούντας.
Η στιγμή που κανείς δεν θα αντάλλαζε με κανένα τρόπαιο.
Καμία άλλη ευρωπαϊκή επιτυχία.
Η μέρα που η Ανόρθωση έγραψε ιστορία.
Η μέρα που το Βαρώσι σκίρτησε από χαρά.
