Αφού τα αποτελέσματα στα πλέι οφ δεν δικαίωσαν την πεποίθησή του πως ο ΑΠΟΕΛ διαθέτει το καλύτερο έμψυχο δυναμικό στην Κύπρο, ο Βαγγέλης Σάμιος στις τελευταίες δύο αγωνιστικές εκτίμησε πως -χάρη στους νεαρούς των ακαδημιών του- ο σύλλογος έχει μάλλον, και μάλιστα καλό.
Η αλήθεια και αυτού του ισχυρισμού θα δοκιμαστεί στον χρόνο, είναι όμως αυταπόδεικτο και αναντίλεκτό ότι, για να ελπίζεις σ’ ένα καλύτερο «αύριο», οφείλεις να έχεις διασφαλίσει ένα βιώσιμο «σήμερα».
Και στη δεδομένη χρονική στιγμή ο σύλλογος της Λευκωσίας δείχνει να δυσκολεύεται αφάνταστα στο συγκεκριμένο κομμάτι. Το plan A (Αμερικανοί), το plan B (Βραζιλία) και το plan C (μνημόνιο) υπάρχουν επί χάρτου, αλλά «τρέχουν» εκ παραλλήλου -και δη με άγνωστη κατάληξη.
Η οικονομική κατάσταση των «γαλαζοκιτρίνων», μάλιστα, είναι τέτοια που δεν τους επιτρέπει να έχουν το πάνω χέρι και να καθορίζουν τις εξελίξεις. Ακριβώς γι’ αυτό η έκβαση των διαπραγματεύσεων με τους υποψήφιους επενδυτές πήρε «αίφνης» μετάθεση από τις 25 Μαΐου σε τρεις ή τέσσερεις εβδομάδες αργότερα.
Ως έχουν τα πράγματα, ο ΑΠΟΕΛ δεν μπορεί επί του παρόντος να μοιράσει ο ίδιος προθεσμίες, τελεσίγραφα και καταληκτικές ημερομηνίες. Είναι όμως πολύ πιθανό να υποχρεωθεί να το κάνει, προκειμένου να μην… τορπιλίσει το ήδη ναρκοθετημένο πεδίο εν όψει της νέας σεζόν.
Ακούγεται τρομακτικό, αλλά η κατάσταση δεν επιδέχεται ωραιοποιήσεις. Μια χρονιά που φάνηκε από νωρίς ότι θα στραβώσει στον απόλυτο βαθμό έχει ολοκληρωθεί και ο σύλλογος ακόμη «ψάχνεται» για το πώς (θα αλλάξει σελίδα και) θα πορευτεί στην επόμενη.
Όχι και το καλύτερο εχέγγυο για την αποφυγή του… μνημονίου.
